Чӣ як бача омода нишон дод, нест, вақт ба хомӯш шим худ, ва аллакай як хурӯс оид ба пур нест. Хуб, дӯстдухтари ҷавон албатта зебо ҳастанд, маҳз ҳамин тавр ва бояд амиқтар кашида шаванд. Ҳамзамон, алоқаи ҷинсӣ мунтазам кофӣ набуд ва ҷавонон тасмим гирифтанд, ки харони худро васеъ кунанд ва алоқаи ҷинсӣ бо аналӣ кунанд.
Ҳарчанд зан бо силикон бодиққат бор карда мешавад, аммо худро дар шакл нигоҳ медорад. Ман тамоман намефаҳмам, ки чаро шумо бояд бо пирожни алоқаи ҷинсӣ кунед ва чӣ гуна шумо ҳатто дар бораи чунин чизе фикр карда метавонед. Ҳарчанд, шояд ман бисёр чизҳоро намефаҳмам.